من اگه روزی هزار بار هم فیلمِ عقدمون و لحظه ای که به مردِ زندگیم بله گفتمُ نگاه کنم بازم باورم نمیشه...باورم نمیشه که همه چیز تموم شده...که دیگه مالِ خودم شدیُ مالِ خودت شدم...آخه من چطور باور کنم که صفحه دوم شناسنامم اسم تو نوشته شده عشقم؟...

 

این عکس دقیقا لحظه ایِ که خطبه ی عقدمونخونده میشد...منو عشقم در حالِ خوندنِ سوره ی یاسین...

شناسنامم دستشه داره بهش نگاه میکنه...یهو بوسم میکنه میگه: 73 ایِ مـــــــن :)

دیشب که شبِ قدر بود حس کردم دیگه از خدا هیچی نمیخوام جز خوشبختیُ سلامتیمون...اینکه تا ابد کنارِ هم بمونیم...اینکه همیشه این حسای خوبُ این آرامشُ کنارِ هم و با هم حس کنیم...از خدا فقط میخوام ذره ای از عشقِ توی قلبمون کم نشه...دیشب فقط خداروشکر کردم...نمیدونم چه جوری شکرش کنم...وقتی به گذشتم برمیگردم میبینم چه روزایی رو گذروندم...روزایی که به خاطرشون از خدا شکایت کردم...کفر گفتم...ازش دور شدم...ولی حالا میبینم همون اتفاقایی که به خاطرش با خدا لج کردم؛اگه اتفاق میفتاد من این آرامشُ نداشتم الان...هیچ کارِ خدا بی حکمت نیست...اینو الان با تمامِ وجودم حس میکنم...خدایا عاشقتم...همین :)